انتخاب روش جراحی بینی به شدت وابسته به آناتومی بینی و تغییرات مدنظر بیمار است. اما اگر بخواهیم به طور کلی بگوییم، داوطلب جراحی بینی به یکی از روش های زیر عمل می شود.

جراحی بینی باز، روش جراحی مورد علاقه جراحان

در جراحی بینی باز، یک شکاف کوچک زیر نوک بینی و روی دیواره میان دو سوراخ بینی ایجاد می گردد. در این روش، جراح پوست و بافت نرم بینی را بالا کشیده و دسترسی کامل تری به غضروف و استخوان بینی خواهد داشت. با استفاده از تکنیک عمل بینی باز، جراح می تواند تعییر مورد نظر بیمار را به شکل دقیق تری اعمال نماید. برای عمل بینی ترمیمی و همچنین برای بیمارانی که خواهان تغییرات زیاد در شکل و اندازه بینی خود هستند، معمولا جراح از روش باز برای عمل بینی استفاده می کند تا بر تمامی اجزا تسلط بیشتری داشته باشد. البته نگران جای زخم و اسکار بعد از عمل بینی هم نباشید زیرا این زخم ها به مرور زمان و در دوره نقاهت بهبود پیدا کرده و ناپدید می شوند.

جراحی بینی بسته

تفاوت جراحی بینی بسته و باز در این است که در عمل بینی به روش بسته، شکاف ها در داخل بینی ایجاد می شوند که همین موجب کاهش دسترسی و دید جراح خواهد شد. پیدا نبودن جای زخم و بخیه بعد از جراحی، مزیت عمل بینی بسته است اما نمی توان از آن برای به وجود آوردن تغییرات چشمگیر و بزرگ استفاده کرد. در واقع، این تکنیک بیشتر برای باریک کردن بینی یاکوچک یا بزرگ کردن پل آن کاربرد دارد.

عمل بینی به روش استفاده از گرافت در نوک بینی

اصلاح و تغییر شکل نوک بینی، سخت ترین بخش عمل بینی و رینوپلاستی است. غضروفی که به عنوان گرافت در نوک بینی مورد استفاده قرار می گیرد، می تواند بخشی از تیغه بینی، گوش و یا دنده باشد. از طریق پیوند غضروف در نوک بینی می توان میزان سربالا بودن و زاویه آن را اصلاح کرد.

گرافت نوک بینی زمانی استفاده می شود که جراح بخواهد تغییرات چشمگیری را ایجاد کند و در صورتی که نتوان این تغییرات را از طریق اصلاح غضروف موجود اعمال نمود. استفاده از گرافت در نوک بینی برای افرادی که بینی صاف یا نامتقارن و یا نیاز به عمل بینی ترمیمی دارند، گزینه ی بسیار مناسبی است.

بیشتر بخوانید : هزینه عمل بینی